پس از سال‌ها انتظار، رویای فیزیک‌دانان به حقیقت پیوست و نخستین ذرات با انرژی 7 ترا الکترون‌ولت در شتاب‌دهنده ال.اچ.سی به یکدیگر برخورد کردند. با این انرژی می‌توان ریزترین ساختارهای عالم را آشکار کرد.

تصور کنید می‌خواهید دو سوزن را از دو طرف اقیانوس اطلس با سرعت به سوی یکدیگر شلیک کنید؛ طوری‌که دقیقا در وسط اقیانوس به یکدیگر برخورد کنند. مهندسان آزمایشگاه هسته‌ای اروپا، سرن، روز گذشته کاری به همین دشواری را تجربه کردند و با شتاب دادن دو باریکه از هسته‌های هیدروژن و رساندن انرژی آن‌ها به 3.5 هزار میلیارد الکترون‌ولت، آن‌ها را به هم کوباندند.

اولین برخورد بین دو ذره هیدروژن با انرژی کل 7 ترا الکترون ولت در ساعت 15:36 روز سه‌شنبه 10 فروردین / 11:06 سی‌ام مارس به وقت جهانی، اتفاق افتاد. دانشمندان آزمایش سی.ام.اس که این برخورد را ثبت کردند.

 

کارشناسان برخورددهنده بزرگ هادرون، ال.اچ.سی از صبح دیروز تلاش خود را برای شکستن رکورد پرانرژی‌ترین برخورد ذرات در زمین آغاز کردند. رکورد پیشین این برخورد، 2.36 ترا الکترون‌ولت بود که قبل از زمستان گذشته در ال.اچ.سی بدست آمد. الکترون‌ولت، واحد انرژی و معادل ده به توان منفی 19 ژول است و ترا معادل هزار میلیارد است.

دست‌یابی به انرژی 7 ترا الکترون‌ولت، نقطه‌ای مهم در دنیای فیزیک به شمار می‌رود؛ چراکه طی 18 تا 24 ماه آینده، هزاران میلیارد برخورد در این انرژی اتفاق خواهد افتاد و اطلاعات بدست آمده از آنها، برای تعیین دقیق کمیت‌های فیزیکی و آزمایش پیش‌بینی‌های فیزیک‌دانان استفاده خواهد شد.

منبع:http://shimist.bloghaa.com/category



تاریخ : دوشنبه 93/9/17 | 8:48 عصر | نویسنده : امیر اخلاصی نیا | نظر

شتاب دهنده ی سرن_بزرگترین ازمایش تاریخ جهان در حال انجام(سرن)

شتابدهنده سرن یکی از بزرگترین شتاب دهنده های دنیاست که هم اکنون به میزبانی کشور سوئیس در حال ساخت است. در این پروژه کشورهای آمریکا، ژاپن و ممالکی چون هند، ترکیه، ایران و پاکستان پیرامون انجام یک فعالیت آزمایشگاهی مشترک گردهم آمده اند.
هزینه ساختمانی که این شتابدهنده در آن نصب می شود. به تنهایی حدود 500 میلیون فرانک سوئیس و کل هزینه های ساخت و سایر آزمایش های مربوطه، به رقمی حدود 10 میلیارد یورو بالغ می شود.
در حال حاضر آزمایشگاه های لازم برای مطالعات ذرات نیازمند شتاب دهنده های عظیمی است که ساخت آنها چه از نظر زمانی و چه از لحاظ فنی از توان یک کشور خارج است.
دستگاهی که در سرن ساخته می شود، ال.اچ.سی(Large Hadron Collider) با برخورددهنده بزرگ درون ها است و هدف آن شناخت اجرام ماده در حدفاصل 10 به توان منفی 23 سانتیمتر، آزمون نظریه استاندارد ذرات، کشف اجزای یافت نشده مدل استاندارد، آزمون نظریه های ابرتقان و نظریه های وحدت بزرگ است.
دو آشکارساز بسیار بزرگ سی.ام.اس(Compact Muon solonoid) و اتلس(ATLas) نیز در حال ساخته شدن هستند تا بر روی ال.اچ.سی نصب شوند. آشکارساز سی.ام.اس به منظور مطالعه در خواص ذرات در انرژی بالا طراحی شده است.
ذرات پروتون و پادپروتون توسط آهنربایی بسیار قوی به صورت باریک های شتاب می گیرند و با هم برخورد می کنند. در این فرایند، علاوه بر ذراتی که آنها را می شناسیم، ممکن است ذرات جدیدی تولید شود که براساس نظریات موجود انتظارشان را داشته ایم. البته در مراحل بعدی می توانیم خواص این ذرات، جرم یا بار الکتریکی آنها را اندازه گیری کنیم.
شتابگر L.H.C ، که بزرگترین شتابگر دنیا محسوب می شود در مرکز تحقیقات هسته ای اروپا، در حال ساخت است. هدف از ساخت این شتابگر عظیم، کشف یک ذره بنیادی به نام «هیگز» است که فیزیکدانان ذرات بنیادی آن را پیشگویی کردند. تمامی ذرات بنیادی دیگر، از جمله کوارک ها، از این ذره به وجود آمده است.
برای کشف این ذره باید شرایطی نظیر ابتدای آفرینش عالم در آزمایشگاه به وجود آورد. درواقع در این شتابگر پروتونها به حدی شتاب می گیرند، که انرژی کافی برای فراهم آوردن این شرایط را به دست آورند. سپس در محل آشکارسازی به نام سی.ام.اس، با یکدیگر برخورد می کنند و می شکنند تا ذره «هیگز» به وجود آید.

 

ایران در «سرن»:
ایران در ژوئن 2001 رسما به عضویت این پروژه درآمد و از همان زمان در ساخت تجهیزات آشکار سازها مشارکت کرد. در چارچوب قرارداد همکاری، ایران مشارکت در آزمایش سی.ام.اس را پذیرفت.بر این اساس، ایران مسئولیت ساخت میز بسیار بزرگی را که قرار است آشکارسازها بر آن نصب شوند را پذیرفت.
این میز باید بتواند قطعاتی به وزن حدود 200 تا 300 تن را تحمل کند که اجزای آن با فاصله میلیمتری از یکدیگر باز و بسته می شوند.
این میز در حقیقت یک دستگاه مکانیکی با تولرانس بسیار بالا به شمار می رود که هزینه ساخت آن نیز برعهده ایران است. دکتر محمد محمدی، متخصص فیزیک ذرات بنیادی و سرپرست گروه سازنده شتاب دهنده سرن در ژنو، که از طرف دانشگاه فلوریدا این مأموریت را عهده دار شده است در این زمینه می گوید:«برای ایران، موضوع اصلی فعالیت های پژوهشی از این قبیل، دستیابی به منافع اقتصادی آنی نیست، بلکه منفعت اصلی، دستاوردهای علمی است که از طریق مشارکت در یک پروژه علمی بین المللی، آن هم در بالاترین سطح پژوهش در حوزه فیزیک ذرات بنیادی نصیب کشورمان می شود.»
سرن چه از لحاظ فناوری و چه از نظر مطالعات نظری یکی از بالاترین سطوح علمی را داراست و هر کشوری افتخار می کند که سهمی در اجرای این پروژه داشته باشد، خوشبختانه پس از موفقیت در طراحی این میز، ساخت دو سیلندر مکانیکی بزرگ نیز که به صورت پوشش، آشکارساز را دربرمی گیرند، به ایران واگذار شد. ساخت این سیلندرها به طراحی بسیار ظریف و دقیقی نیاز دارد و به لحاظ فناوری در سطح بالایی قرار دارد.
هزینه ساخت این دو سیلندر، که به همراه هزینه ساخت میز یک میلیون دلار برآورد می شود را نیز ایران می پردازد و دستگاه ها پس از تکمیل شدن تحویل سی.ام.اس خواهند شد.
در حال حاضر، هفت پژوهشگر و دو دانشجوی ایرانی در سرن مشغول به کار هستند و دانشجوی سومی نیز انتخاب شده است که طی چند ماه آینده عازم مؤسسه سرن خواهد شد.


شتاب دهنده ی سرن

منبع:http://shimist.bloghaa.com/category



تاریخ : دوشنبه 93/9/17 | 8:47 عصر | نویسنده : امیر اخلاصی نیا | نظر

شواهد جدید درباره وجود "بوزون هیگز"/ کشف چرایی جرم داشتن ماده

دانشمندان مرکز تحقیقات هسته ای اروپا ( سرن) اعلام کردند که به کشف ذره بوزون هیگز یا ذره بنیادین نزدیک تر شده‌اند که در صورت وجود می‌تواند به یافتن پاسخ چرایی جرم داشتن ماده کمک کند.

به گزارش خبرگزاری مهر، به دنبال اعلام کشف ذره بنیادین بوزون هیگز انتظارها درحال افزایش است چرا که براساس اعلام دانشمندان شواهد بیشتری برای وجود این ذره به دست آمده است.

بوزون هیگز سالها است که از نظر تئوری وجود داشته است، اما تاکنون پیدا نشده است. امید دانشمندان به کشف این ذره در پس یک برخورد دهنده بزرگ اتم قرار دارد که در 17 کیلومتری زیر زمین در مرز فرانسه سوئیس قرار دارد.

این دانشمندان در برخورد دهنده بزرگ هادرون پروتونها را باهم برخورد می دهند تا انفجارهایی ایجاد کنند که به دنبال آن ذرات جدید و نامتعارفی از جمله ذره بوزون هیگز کشف شود.

محققان برخورد دهنده بزرگ هادرون در نظر دارند آخرین یافته های خود را در همایش بین المللی فیزیک انرژی بالا در ملبورن استرالیا که طی روزهای 4 تا 11 ژوئیه (14 تا 21 تیر ماه) برگزار می شود، اعلام کنند.

در ماه دسامبر سال گذشته، دانشمندان برخورد دهنده بزرگ هادرون در محل آزمایشگاه فیزیک سرن در ژنو گزارش دادند که سرنخهایی درباره احتمال وجود بوزون هیگز در ذرات اضافی که وزن آنها به 124 یا 125 گیگاالکترون ولت می رسد وجود داشته باشد. این واحد تقریبا معادل جرم یک پروتون است.

این درحالی است که فیزیکدانها اطلاعات کافی برای اعلام این کشف در اختیار ندارد، چرا که از نظر علمی اعلام کشف آن نیازمند یک سطح مطمئن از معناداری آماری است که از آن سیگما پنج یاد می کنند.

کارشناسان اظهار می دارند که بعید است که محققان برخورد دهنده بزرگ هادرون تاکنون به سطح سیگما پنج دست یافته باشند، اما آنها اطلاعات بیشتری را از آخرین اعلام عمومی خود در اختیار دارند.

رنیلد وندن بروک مسئول دفتر مطبوعاتی سرن اظهار داشت: فیزکدانهای سرن اکنون اطلاعات بیشتری در اختیار دارند اما تحلیلها هنوز در جریان است.

براساس گزارش کریستین ساینس مونیتور، یافته هایی که تاکنون اعلام شده است نشانه های وسوسه انگیزی از وجود بوزون هیگز است اما ممکن است که علائمی که محققان مشاهده کرده اند تنها از نظر آماری بوده باشد.

وندن بروک اظهار داشت: علم مسئله مورد بحث است، آنها قصد ندارد که این کشف را تا زمانی که کاملا از سطح حقیقی سیگما پنج اطمینان حاصل کنند، اعلام کنند.

درحالی که نشانه ها اطلاعات جدیدی را نشان می دهد هنوز هم باید بررسیهای بسیاری انجام داد تا مشخص شود که آیا این نشانه ها دال بر وجود بوزون هیگز است یا چیزی عجیب تر از آن.

بوزون هیگز ( Higgs boson) یک ذره بنیادی اولیه فرضی دارای جرم است که وجود آن توسط مدل استاندارد فیزیک ذرات پیش‌بینی شده است. این بوزون، تنها ذره مدل استاندارد است که هنوز به صورت تجربی مشاهده نشده است.

مشاهده تجربی این ذره ممکن است بتواند درباره چگونگی جرم ‌دار شدن ماده توسط ذرات بنیادی بدون جرم دیگر، توضیح دهد. به طور خاص، بوزون هیگز، احتمالاً می‌ تواند دلایلی برای تفاوت‌های بین فوتون که بدون جرم است و بوزون‌های W و Z که نسبتاً پرجرم هستند، ارائه کند.

تا کنون، هیچ آزمایشی بوزون هیگز را تشخیص نداده است؛ برخورددهنده بزرگ هادرون (LHC) در سرن از سپتامبر 2008 تاکنون تلاش می کند شواهد تجربی کافی برای وجود یا عدم وجود این ذره ارائه کند.

 

www.hupaa.com



تاریخ : دوشنبه 93/9/17 | 8:47 عصر | نویسنده : امیر اخلاصی نیا | نظر

گفت وگو با شروین تقوی، طراح جدیدترین ساعت اتمی جهان

 

شروین تقوی، دانشمند جوان ایرانی، طراح جدیدترین ساعت اتمی جهان و از همکاران ناسا، پروژه جدیدی را با همکاری شماری از استادان در آمریکا و اروپا آغاز کرده است. این پروژه که هم اکنون در مراحل ثبت شدن است، تحولی انقلابی در زمینه اکتشافات، به ویژه کشف معادن در اعماق زمین است.

رادیو ف با این دانشمند جوان ایرانی گفت وگو کرده و از او در مورد پروژه اخیر او پرسیده است.

شروین تقوی: در این جا یک روش جدید سنجش از راه دور برای شناسائی ساختارهای زیر زمینی وجود دارد که این فناوری می تواند برای تشخیص دادن معدن های زیر زمینی ، مخازن نفت، مخازن آب زیر زمینی کمک کند.

به دلیل افزایش سرعت و دقت اندازه گیری، این فناوری در نهایت می تواند منجر به تشخیص دادن ساختارهای زیر زمینی شود. با دقتی بسیار بیشتر از فناوری جاری که به کار گرفته می شود.

می تواند منجر به شناسائی ساختارهای زیر زمینی بشود که تا به حال غیر قابل کشف بوده اند. همچنین این فناوری می تواند منجر به کشف ساختارهای مواد جاذب امواج های رادار بشود که آنها برای رادارهای گوناگون غیر قابل کشف هستند.

اینجا باید اضافه کنم که میلیاردها دلار در طول دهه هایی که گذشت صرف توسعه چنین طرح و ماده هایی شد و امروز هواپیماهای رادار گریز هم از همین مواد ساخته شده اند.

یعنی آقای دکتر تقوی می شود نتیجه گرفت که این مواد کاربرد نظامی هم دارد؟

بله. می تواند کاربرد نظامی هم داشته باشد. یعنی در دراز مدت می تواند منجر به این بشود که از این که ساختارهایی که دقیقا رادار نمی تواند آن ها را بگیرد، ساختارهایی که از موادهای جذب کننده امواج راداری ترکیب شده اند، بتواند آنها را بگیرد.

همچنین ساختارهای زیر زمینی را می توانیم با دقت خیلی بالاتر از چیزی که الان هست، اندازه گیری کنیم و می شود با دقت خیلی بالاتر از آن چیزی که امروز می شود، ساختارهای زیر زمینی را سنجید.

آقای تقوی، مرکز این پروژه کجاست و چگونه اداره می شود؟ از کی آغاز شده است؟

رئیس این پروژه الان من هستم. تیم ما تشکیل شده است از کسانی که در دانشگاه آمریکا هستند به همراه موسسه های فناوری آمریکا.

چه کسی برای این تحقیقات و پروژه عظیم پژوهشی سرمایه گذاری کرده است؟

الان در فاز اول این پروژه و در حال ثبت هست و می تواند برای موسسه های مختلفی جالب توجه باشد.

در فهرست الان دو برنامه فضایی وجود دارد، یکی «گریس» است که زمین را دور زد و معادن زیر زمینی را هم می توانست پیدا کند و دیگری هم برنامه «گریل» است که دور کره ماه می رود.
این پروژه ای که من و همکارانم در حال پیشنهاد آن هستیم، دقتی به مراتب بیشتر از این دو پروژه ای که نام بردم، دارد.

ما می توانیم با دقتی خیلی بیشتر از یک نانومتر یا حتی بهتر از مسافت صد کیلومتر بین دو سفینه را با فناوری خودمان اندازه بگیریم.

همچنین می توانیم یک نظارت سه بعدی از نشانگاه هایی بکنیم که در مقابل نظارت یک بعدی و حدسی کنونی خیلی خیلی بهتر است و الان در فاز ثبت شدن قرار دارد.

بازتاب کار شما تا کنون در محافل علمی دنیا چه بوده است؟

بازتابش تا الان خیلی عالی بوده است. برای این که علاوه بر کاربرد شناسایی منابع زیر زمینی و کاربرد نظامی، برای فیزیک بنیادین هم کاربرد دارد که می تواند برای جستجو برای امواج گرانشی هم مفید واقع شود.

در کل اگر بخواهم به صورت کمی تخصصی تر بگویم ، علت برتری فناوری ما نسبت به فناوری جاری این است که فناوری ما محدود از «نویزها» یا اختلالات کوتاه مدت یا ساعت های اتمی که مستقر در ماهواره های کنونی هستند، که این خودش یک عامل محدود کننده در روش دوپلر برای اندازه گیری مسافت بین ماهواره هاست.
رادیو-ف


تاریخ : دوشنبه 93/9/17 | 8:46 عصر | نویسنده : امیر اخلاصی نیا | نظر

ذخیره فیلم کوتاه در یک بخار اتمی برای نخستین بار

ذخیره پیام‌های رمزگذاری شده نوری بر روی فیلم و دیسکهای فشرده و همچنین هولوگرامها در همه جا از جمله اسکنرهای مواد غذایی، دیسکهای نتفالیکس و تصاویر کارتهای اعتباری مورد استفاده بوده و اکنون دانشمندان دانشگاه مریلند موفق به ذخیره علائم نوری به عنوان الگوهایی در یک بخار دمای اتاق اتمی شده‌اند.


به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)‌، محققان موسسه کوانتوم مشترک دانشگاه مریلند موفق به ذخیره دو حرف الفبا در یک سلول ریز حاوی اتمهای روبیدیوم شده‌اند که برای جذب و انتشار مجدد پیامها در زمان نیاز طراحی شده‌اند.

این اولین بار است که دو تصویر بصورت همزمان با فاصله چند ریزثانیه بر روی یک رابط غیر جامد ذخیره و سپس بازپخش شده‌اند.

در واقع این اولین فیلم اتمی ذخیره و بازپخش شده است. از آنجایی که این محققان قادر به ذخیره و بازپخش دو تصویر جداگانه یا فرین با فاصله چند ریزثانیه بوده‌اند، کل این توالی را می‌توان به عنوان یک دستاورد در هنر فیلمبرداری تعبیر کرد.

نتایج این فرایند ذخیره جدید در مجله Optics Express منتشر شده است.

رابط ذخیره اتمی یک سلول باریک 20 سانتیمتری بوده که تا حدی برای یک دستگاه کوانتومی بزرگ به نظر می‌رسد. این میزان فضای لازم برای استقرار یک فرایند کوانتومی موسوم به «حافظه گرادیانت انعکاسی» است. این پروتوکل مفید برای ذخیره چند سال پیش توسط دانشگاه ملی استرالیا ایجاد شده بود.

در حالی که رسانه‌های ذخیره سازی زیادی در تلاش برای ذخیره حجم زیادی از اطلاعات در کوچکترین فضای ممکن مانند یک نوار آهنربا یا یک دیسک فشرده هستند، در شیوه حافظه گرادیانت انعکاسی، یک تصویر در کل محدوده سلول 20 سانتیمتری ذخیره می‌شود.

این تصویر با جذب در اتم‌ها در هر منطقه از سلول، بسته به مواجهه این اتمها با سه میدان طراحی‌شده دقیق «میدان الکتریکی نور سیگنال»، «میدان الکتریکی یک پالس لیزر کنترلی دیگر» و «یک میدان مغناطیسی» ذخیره می‌شوند که اتم‌های روبیدیوم را به جلو می‌راند.

با جذب این تصاویر در اتم‌های سلول، پرتو کنترلی خاموش می‌شود. از آنجایی که این فرایند نیازمند فعالیت همزمان دو فوتون خاص، یکی برای استقرار اتم در حالت برانگیخته و دیگری برای انتقال آن به یک حالت زمینه متفاوت بوده، اتمها نمی‌توانند به سادگی در کار آن با انتشار نور تصادفی اختلال ایجاد کرده و به حالت زمینه اصلی بازگردانند.

در بازپخش تصویر این مراحل تقریبا به شکل معکوس انجام می‌شوند. میدان مغناطیسی به یک جهت مخالف چرخیده، پرتو کنترلی دورباره روشن شده و اتمها در جهت مخالف پیش می‌روند. در نهایت این اتمها به انتشار نور و شناسایی مجدد پالسهای تصویر پرداخته که در در مسیر خروج از سلول هستند.

فیزیکدانان پس از ذخیره حرف «N» به ذخیره حرف دوم «T» پیش از بازخوانی هر دو حرف در یک جانشینی سریع پرداختند. دو فریم این فیلم که حدود یک ریزثانیه با هم فاصله داشتند،‌با موفقیت پخش شدند.

به گفته محققان، یکی از بزرگترین چالشهای ذخیره تصویر در این شیوه، دور نگهداشتن اتمهای متضمن در تصویر از پراکنده شدن است. هرچه زمان ذخیره‌سازی بیشتر باشد، ‌پراکندگی بیشتری اتفاق افتاده که تصویر حاصل را غیر واضح می‌کند.

این شیوه ذخیره به ارائه یک ضمیمه بالقوه مهم برای برپایی شبکه‌های کوانتومی پرداخته که از تاثیر کوانتومی برای محاسبات، ارتباطات یا مترولوژی بهره‌برداری می‌کند.

منبع:www.hupaa.com



تاریخ : دوشنبه 93/9/17 | 8:45 عصر | نویسنده : امیر اخلاصی نیا | نظر

باتری ساخت سونی که کاغذ مصرف میکند.

کاغذ به خورد مایعی داده می شود که آن را تبدیل به انرژی می کند

شرکت سونی یک نمونه آزمایشی از باتری ای که از کاغذ انرژی می گیرد را معرفی کرده است.

این فناوری با تبدیل کردن کاغذ ریز شده به شکر که از آن به عنوان سوخت استفاده می کند الکتریسیته تولید می کند.

در صورتی که این فناوری وارد بازار شود، به عموم امکان خواهد داد باتری موبایل های خود را با کاغذ باطله شارژ کنند.

تیم این پروژه گفت این نوع باتری ها برای محیط زیست مضر نیستند زیرا از مواد شیمیایی یا فلزات زیانبار استفاده نمی کنند.

شرکت عظیم سونی اختراع خود را هفته گذشته در نمایشگاه "محصولات اکو" در توکیو به نمایش گذاشت.

کارمندان شرکت از کودکان دعوت کردند قطعات کاغذ و مقوا را به داخل مایعی که از آب و آنزیم ها ترکیب شده بیایندازند و آن را تکان دهند. این تجهیزات به یک پنکه کوچک متصل بود که چند دقیقه بعد به کار افتاد.

آموختن از طبیعت

در این فرآیند از آنزیم سلولوز برای تجزیه مواد کاغذی برای تبدیل آن به شکر گلوکوز استفاده می شود. سپس اینها با اکسیژن و آنزیم های دیگر ترکیب می شود که آن را به الکترون ها و یون های هیدروژن تبدیل می کند.

الکترون ها در باتری برای تولید الکتریسیته به کار گرفته می شود. آب و اسید گلوکونولاکتون که مصرف گسترده ای در ساخت مواد آرایشی دارد، محصول جانبی این فرآیند است.

محققان پروژه این مکانیسم را به آنچه توسط مورچه های سفید و موریانه ها برای هضم چوب و تدبیل آن به انرژی استفاده می شود تشبیه کردند.

کار آنها برای پروژه ای قبلی که در آن از آب میوه برای به کار انداختن دستگاه پخش موسیقی واکمن استفاده می شد استوار است.

یوچی توکیتا محقق ارشد در آزمایشگاه تحقیقات مواد پیشرفته سونی گفت: "این باتری با استفاده از "ماده ای سوختی" به سادگی کارت های تبریک کهنه - مثل آنهایی که میلیون ها نفر در کریسمس دریافت می کنند - می تواند انرژی کافی برای نیرو دادن به یک پنکه کوچک فراهم کند."

"البته این هنوز در مراحل خیلی اولیه توسعه است، اما اگر تصور امکاناتی را بکنید که این فناوری می تواند ایجاد کند، واقعا خیلی هیجان انگیز می شود."

کم ضرر برای محیط زیست

درحالی که این باتری آنقدر نیرومند هست که دستگاه های ساده پخش موسیقی را به کار بیاندازد اما هنوز خیلی از باتری های موجود در بازار ضعیف تر است.

گروه فعال محیط زیست موسوم به "صلح سبز" از این اختراع استقبال کرده است.

جان ساون مدیر صلح سبز در بریتانیا به بی بی سی گفت: "مساله ای که ما همیشه با فناوری باتری داریم مواد شیمیایی سمی ای است که در ساخت آنها به کار می رود و بازیافت آنها نیز کار پیچیده ای است."

"هر راهی برای تهیه یک فناوری سبزتر می تواند به طور بالقوه معجزه آسا باشد. بنابراین موضوع از این نقطه نظر جالب است، و فکر می کنم عالی است که شرکت هایی مثل سونی در پی ساختن منابعی از انرژی که کمتر برای محیط زیست ضرر دارد هستند."

در گذشته نیز تلاش های دیگری برای استفاده از کاغذ در باتری صورت گرفته بود.

 

 



تاریخ : دوشنبه 93/9/17 | 8:44 عصر | نویسنده : امیر اخلاصی نیا | نظر

تصاویر زیبا از لحظه ازبین رفتن حباب   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



تاریخ : دوشنبه 93/9/17 | 8:44 عصر | نویسنده : امیر اخلاصی نیا | نظر

ش مراحل و روش تهیه سان شاین - آکا

 



 

سان شاین (Sun Shine   ) یک دسر بسیار خوشمزه و ساده است که به راحتی میتوانید آن را در منزل آماده کنید.

آموزش مراحل تهیه سان شاین در منزل ... معمولا به لایه هایی از بستنی و ژله که پشت هم داخل لیوان ریخته میشود سان شاین میگویند و باقی مخلفات بستگی به ذائقه مصرف کننده دارد.

مواد لازم :
بستنی وانیلی (باتوجه به ذائقه خود میتوانید از طعم های دیگر هم استفاده کنید)
ژله (میتوانید از چند رنگ ژله دلخواه استفاده کنید)
میوه دلخواه (معمولا از توت فرنگی و موز و آناناس استفاده میشود)
سس توت فرنگی یا سس شکلات
دانه های شکلات یا شکلات رنده شده (برای تزیین)
شوکو رول (برای تزیین)
مغز پسته و گردو خرد شده (برای تزیین)
خامه (برای تزیین)
چتر (برای تزیین)

طرز تهیه :
ابتدا ژله ها را آماده میکنیم:
پودر ژله را داخل یک کاسه می ریزیم و به اندازه یک لیوان به آن آب جوش اضافه میکنیم و با استفاده از یک چنگال هم میزنیم تا کاملا حل شود. سپس یک لیوان آب سرد اضافه کرده و هم میزنیم. ژله را داخل یخچال میگذاریم تا خودش را بگیرد. حدودا 4 تا 5 ساعت زمان لازم است.

روش تهیه سان شاین :
یک لیوان بلند را انتخاب می کنیم. ته لیوان را به اندازه 3 سانت از ژله پر می کنیم سپس یک لایه 3 سانتی هم بستنی اضافه میکنیم و به همین ترتیب لایه ها را تا بالای لیوان ادامه میدهیم. بهتر است لایه آخر از بستنی باشد. حالا خامه را روی آن می ریزیم. شوکو رول ها و چتر را داخل آن قرار میدهیم و با دانه های شکلات و مغز پسته و گردو تزیین میکنیم و در آخر هم مقداری سس شکلات یا توت فرنگی روی آن می ریزیم.

نکات:
بهتر است لیوان ها را قبل از استفاده ، مدتی درون یخچال قرار دهید تا هنگام کار، بستنی زود آب نشود.
می توانید از تکه های میوه هم برای تزیین روی سان شاین استفاده کنید.
- بنا به سلیقه خود میتوانید از دانه های شکلات ، مغز پسته و گردو و یا حتی از تیکه های میوه در لابلای بستنی هم بریزید.


برای تزیین روی سان شاین ، اسمارتیز و ترافل های رنگی هم گزینه ی خوبی است.
ضخامت لایه ها بنا به سلیقه شما میتواند متغیر باشد.
برخی از مربا و یا شربت میوه ها هم استفاده میکنند.

نکته کلیدی: در کل مواد اصلی سان شاین ترکیبی از بستنی و ژله است و بقیه مواد بنا به سلیقه و ذائقه افراد متغیر است.

 

 

 



تاریخ : جمعه 93/9/14 | 7:47 عصر | نویسنده : امیر اخلاصی نیا | نظر

طرز تهیه بستنی یخی و 7 راز خوشمزه شدن آن - آکا

طرز تهیه بستنی یخی و 7 راز خوشمزه شدن آن

بستنی یکی از پرطرفدارترین خوراکی‌ها در تابستان است. در فصلی که انواع میوه‌ها به وفور یافت می‌شوند، می‌توان بستنی‌های متنوعی تهیه کرد.


هوا گرم است و خوردن هر خوراکی خنکی می‌تواند فرح‌بخش باشد؛ از نوشیدنی‌های خنک گرفته تا انواع بستنی. راستی، هیچ می‌دانستید می‌توان به راحتی در خانه بستنی تهیه کرد؟ شما می‌توانید انواع میوه‌های تابستانی را با آب میوه، شیر، ماست و... مخلوط کنید و به صورت بستنی یخی درآورید و در کنار سایر اعضای خانواده‌تان از طعم بی‌نظیرشان لذت ببرید. حتما حدس زده‌اید که موضوع این مطلب طرز تهیه بستنی یخی است. پس با ما همراه شوید.

 

مقدار کالری

مواد غذایی یادشده در مجموع دارای 350 کیلوکالری هستند. در صورتی که از مخلوط به دست آماده 4 بستنی تهیه شود، هر یک حدود 90 کیلوکالری انرژی خواهند داشت البته در صورتی که عسل بیشتری در این مخلوط بریزید به ازای هر قاشق غذاخوری عسل، 20 کیلوکالری دیگر نیز به انرژی بستنی، اضافه خواهد شد و میزان کالری دریافتی بالاتر خواهد رفت. برای افزایش ارزش غذایی این بستنی می‌توانید به آن مغزهای مختلفی مانند تکه‌های کوچک پسته و بادام‌زمینی اضافه کنید.

 

طـرز تـهـیـه

کیوی را به قطعه‌های بسیار ریز خرد کنید. آناناس را هم به صورت پوره در آورید. سپس در یک کاسه، کیوی‌های خردشده و پوره آناناس را با هم مخلوط و به آن‌ها آب آناناس و عسل اضافه کنید. قالب‌های بستنی یخی را آماده و از این مخلوط در آن‌ها بریزید. حواستان باشد قالب‌ها را پر کنید و آن‌ها را در فریزر حداقل به مدت 5-4 ساعت قرار دهید. بعد از گرفتن بستنی‌ها، می‌توانید آن‌ها را سرو کنید و از طعم بی‌نظیرشان لذت ببرید.

 

مـواد لازم برای 4 نفر

کیوی متوسط            2 عدد                             120 کیلوکالری

آب آناناس                  1 لیوان                            120 کیلوکالری

آناناس خرد شده        1 لیوان                            90 کیلوکالری

عسل                       1 قاشق غذاخوری            20 کیلوکالری

 

7 راز بستنی یخی

بستنی یکی از پرطرفدارترین خوراکی‌ها در تابستان است. در فصلی که انواع میوه‌ها به وفور یافت می‌شوند، می‌توان بستنی‌های متنوعی تهیه کرد؛ مثلا می‌توانید هلو (یک عدد متوسط) را با موز (یک عدد متوسط)، مقداری کشمش، آب و عسل (1 قاشق غذاخوری) مخلوط کنید و در قالب‌های بستنی بریزید و بعد از گرفتن مایه، آن را میل کنید. اما نکته‌های کلی برای تهیه انواع بستنی یخی وجود دارد که مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر هستند:

1. میوه‌هایی را که برای تهیه بستنی یخی استفاده می‌کنید باید باکیفیت باشند. حتی می‌توانید میوه غیر فصل را خرد کنید و در فریزر نگه دارید و در زمان مناسب در بستنی یخی به کار برید.

2. حین تهیه بستنی یخی کیوی، حواستان باشد دانه‌های سیاه این میوه خرد نشوند زیرا در این صورت طعم تلخی به بستنی خواهند داد بنابراین یا آن‌ها را ریز خرد کنید یا به صورت پوره (البته نه به صورت کاملا یکنواخت) درآورید.

3. قالبی که برای تهیه بستنی استفاده می‌شود، از مهم‌ترین نکته‌ها در تهیه این خوراکی است و اگر از مارک‌های معتبر لوازم آشپزی باشد، وقتی بستنی خود را می‌گیرد به راحتی از آن جدا خواهد شد. دیگر اینکه باید دسته بلندی داشته باشد که به صورت عمقی داخل بستنی فرو برود زیرا بستنی به خوبی به قالب‌هایی که دسته‌های کوتاهی دارند نمی‌چسبد و محکم نمی‌شود.

هرگز قالب‌های پر شده را در کنار بسته‌بندی مواد غذایی گوشتی و به خصوص

ماهی قرار ندهید زیرا در این صورت بوی آن‌ها را می‌گیرد

4. حتما قالب‌های بستنی پرشده در طبقه اول فریزر که سردترین جای آن است، قرار دهید تا به سرعت خود را بگیرد.

5. هرگز قالب‌های پر شده را در کنار بسته‌بندی مواد غذایی گوشتی و به خصوص ماهی قرار ندهید زیرا در این صورت بوی آن‌ها را می‌گیرد. افرادی که دسر خورهای قهاری هستند، همیشه طبقه‌ای از فریزر خود را به دسر و مواد اولیه آن اختصاص می‌دهند و کاملا آن را تمیز نگه می‌دارند.

6. می‌توانید به جای آب، از شیر و ماست شیرین برای تهیه بستنی‌ها استفاده کنید. این کار کمک خواهد کرد افرادی که تمایلی به خوردن لبنیات (به خصوص شیر) به صورت عادی ندارند، سهمشان از این ماده غذایی را به صورت بستنی دریافت کنند.

7. برای آنکه بستنی شکل زیبایی بگیرد، می‌توانید پوره میوه‌هایی را که رنگ‌های مختلفی دارند مثلا کیوی و آناناس، یکی در میان در قالب بریزید.

 

اگر اضافه وزن دارید

بهتر است بستنی‌تان را کم شیرین تهیه و به جای آب میوه با آب معمولی مخلوط کنید. به این ترتیب میزان کالری دریافتی‌تان کاهش پیدا خواهد کرد. به هر حال هر گرم کربوهیدرات که می‌تواند از جمله قندهای ساده نیز باشد، 4 کیلوکالری انرژی به بدن می‌رساند و مازاد آن به بافت چربی تبدیل می‌شود.

 

اگر یبوست دارید

بهتر است میوه‌هایی مانند سیب، گلابی، انجیر یا حتی هلو را با هم مخلوط کنید و به صورت بستنی یخی درآورید. خوردن این میوه‌ها به دلیل فیبری که دارند به کاهش شدت یبوست و بهبود عملکرد دستگاه گوارش کمک خواهد کرد.

 

اگر کم‌خونی دارید

بهتر است میوه‌هایی مانند انبه و انواع توت را به صورت بستنی تهیه و میل کنید. خوردن این میوه‌ها به دلیل داشتن ویتامین C   و بتاکاروتن، به جذب آهن دریافتی کمک خواهد کرد و در کاهش شدت کم‌خونی موثر خواهد بود.

 

 



تاریخ : جمعه 93/9/14 | 7:47 عصر | نویسنده : امیر اخلاصی نیا | نظر

 

 

 

       
مجموعه    : 
نکات مهم آشپزیروش های مختلف دم کردن قهوه



 

 

 

 

نوشیدنی قهوه نوعی نوشیدنی گرم است که از دانه برشته شده قهوه که از گیاه قهوه بدست می آید، تهیه می شود   .

 

این نوع نوشیدنی همچون چای، جایگاه خاصی در انواع نوشیدنی های گرم دارد. با اضافه نمودن مواد مختلف به نوشیدنی قهوه و همچنین با روش های مختلف دم کردن آن، انواع متفاوتی از این نوع نوشیدنی را تهیه می کنند.

 


روش های مختلف دم کردن قهوه :

 

برای تهیه نوشیدنی قهوه، قهوه را می توان به صورت های مختلف دم کرد. تمام این روش ها را به چهار دسته کلی تقسیم بندی نموده اند که تفاوت این روش ها تنها به این نکته بستگی دارد که چگونه آب را به قهوه اضافه می کنند.

 


جوشاندن :

 

یکی از روش های قدیمی دم کردن قهوه که هنوز در خاور میانه، آفریقای شمالی، ترکیه و یونان به کار می رود، این است که قهوه را به همراه آب، داخل قوری می ریزند و اجازه می دهند که آرام به جوش آید. این نوع قهوه را گاهی شیرین مصرف می کنند. برای این کارچند حبه قند داخل قوری می ریزند و می گذارند تا همراه قهوه به جوش آید. گاهی به این قهوه هل هم اضافه می کنند.


قهوه ترک به این روش تهیه می شود. قهوه بدست آمده، نوشیدنی غلیظی است که رویش کف دارد و پودر قهوه هم در ته فنجان، ته نشین شده است.

 

 

 


تحت فشار قرار دادن :

 

قهوه اسپرسو ، با تحت فشار قرار دادن آب داغ تهیه می شود. این روش برای تهیه انواع نوشیدنی های قهوه به کار می رود. قهوه اسپرسو طعم متمایزی داشته و به علاوه رویش ماده خامه مانندی جمع می شود.


در این روش از نوعی قوری که سه بخش دارد استفاده می کنند. در قسمت پایینی، آب می ریزند. پس از آن که آب به جوش می آید، با فشار وارد قسمت میانی می شود که پودر قهوه در آن قسمت قرار دارد. در نهایت، نوشیدنی قهوه در قسمت بالایی قوری جمع می شود. معمولاً قوری را روی گاز می گذارند تا عملیات تهیه قهوه صورت گیرد.

 


کمک گرفتن از نیروی جاذبه :

 

روشی دیگر برای تهیه ی نوشیدنی قهوه، قرار دادن پودر قهوه داخل یک صافی است که آب جوش قطره قطره روی قهوه می چکد. طعم این قهوه به میزان آب و قهوه بسیار بستگی دارد. اما کلاً طعم قهوه اسپرسو از این قهوه بهتر است. در این روش با استفاده از نیروی جاذبه، آب از میان پودر قهوه عبور می کند و قهوه خوش طعمی را ایجاد می نماید.

 

 

 


خیس کردن :

 

در این روش از استوانه ای شیشه ای که دارای پیستون صافی داری است استفاده می کنند. قهوه و آب جوش در استوانه با هم مخلوط می شوند (معمولاً به مدت چند دقیقه) قبل از آن که پیستون که به شکل فویل است، پایین بیاید. در این هنگام نوشیدنی قهوه در قسمت بالایی آماده ریختن است.


قهوه های کیسه ای نسبت به چای کیسه ای کمیاب ترند. این امر به دلیل آن است که در تهیه ی قهوه کیسه ای باید مقدار زیادی قهوه آسیاب شده (نسبت به چای به کار رفته در چای کیسه ای) به کار برد که از نظر اقتصادی برای تولید کنندگان این محصولات، با صرفه نمی باشد.


در تمام این روش ها از مخلوط آب جوش با قهوه آسیاب شده (دانه قهوه ای که برشته و آسیاب شده است) استفاده می شود. پودر قهوه یا پشت صافی باقی می ماند یا همراه نوشیدنی داخل فنجان ریخته می شود. میزان ریز بودن دانه قهوه بستگی به نوع نوشیدنی دارد که قرار است با آن تهیه شود.


دستگاه های برقی تهیه قهوه، آب را جوش می آورند و سپس مواد لازم را بدون این که لازم باشد انسان کمک زیادی کند، با هم مخلوط می کنند. این دستگاه ها بر اساس برنامه زمان بندی خاصی عمل می کنند. افرادی که در تهیه نوشیدنی قهوه مهارت دارند، دانه های سبز قهوه خام و دم کردن آنها به روش سنتی را ترجیح می دهند.

 


انواع نوشیدنی قهوه :

 

قهوه تلخ: نوعی قهوه ی دم کرده است که بدون شکر، شیر و دیگر مواد افزودنی مصرف می شود.


شیر قهوه: قهوه ای است که پس از تهیه ی آن، شیر و گاهی شکر اضافه می کنند.


کاپوچینو: نوعی اسپرسو است که با شیر کف کرده و گاهی شکر و کاکائو تهیه می شود.


قهوه معطر: در برخی کشورها، به نوشیدنی قهوه مواد مختلفی اضافه می نمایند. شکلات یکی از مرسوم ترین این مواد است که یا روی قهوه آماده شده می پاشند یا همراه با قهوه هنگام دم کردن، مخلوط می کنند. البته از برخی ادویه جات از جمله دارچین، جوز هندی، هل و.. هم برای معطر نمودن قهوه استفاده می کنند.


قهوه یونانی یا قهوه ترک: این نوع قهوه را با جوشاندن پودر بسیار ریز قهوه در آب تهیه می کنند. این نوع قهوه را داخل قوری مسی که دسته بلندی دارد و سر آن باز است درست می کنند. زمانی که قهوه را داخل فنجان می ریزند، صافی نمی گذارند و بنابراین، پودر قهوه که دیگر به تفاله قهوه تبدیل شده است هم داخل فنجان می ریزد. معمولاً فنجان را تا مدتی حرکت نمی دهند تا این پودر قهوه کاملاً ته نشین شود. گاهی به این نوع قهوه ادویه و شکر هم اضافه می کنند.

 

 

 


قهوه فوری :

 

قهوه فوری پودری است که قابل حل شدن در آب یا شیر می باشد. این نوع قهوه به روشی بسیار متفاوت از قهوه هایی که در بالا در موردشان توضیح داده شد، تهیه می شوند. البته این نوع قهوه مسلماً طعم قهوه هایی که برای درست کردن آنها زمان صرف می شود، را ندارد. برخی این نوشیدنی را غیر قابل تحمل به شمار می آورند و بعضی عقیده دارند که جانشین خوبی برای نوشیدنی قهوه واقعی است. برخی هم اعتقاد دارند که این نوشیدنی، اصلاً قهوه نیست و نوعی نوشیدنی خاص خود می باشد.

 


جنبه های اجتماعی نوشیدنی قهوه :

 

کشورهای آمریکا، آلمان و فنلاند به ترتیب، بیشترین میزان مصرف قهوه را دارند. در کانادا و اروپا هم این نوشیدنی رایج است و بسیاری از رستوران ها تخصص ویژه ای در تهیه ی این نوشیدنی دارند .

 

در این رستوران ها چای، انواع ساندویچ، انواع کیک و کلوچه و دیگر انواع اسنک هم عرضه می شود. افرادی که این نوشیدنی را خیلی دوست دارند، معمولاً در پیک نیک ها و یا مسافرت ها قهوه را آماده نموده و داخل فلاسک که تا مدتها آن را گرم نگه می دارد با خود می برند.


در برخی کشورها، مخصوصاً شمال فرانسه، نوشیدنی قهوه جایگاه خاصی در عصرانه دارد. افراد، دوستان و افراد فامیل خود را به عصرانه دعوت می کنند و به عنوان عصرانه، به آنها قهوه با کیک می دهند. معمولاً این کیک ها را خانم ها خود در خانه تهیه می کنند.


البته از قهوه در وعده صبحانه هم بسیار زیاد استفاده می کنند.

 


مواد محرک موجود در قهوه :

 

همان طور که می دانید، قهوه دارای کافئین بوده که نوعی ماده محرک محسوب می شود. بنابراین معمولاً برای صبحانه و هنگام کار، از این نوع نوشیدنی استفاده می کنند (چون کافئین خاصیت از بین بردن حالت خواب آلودگی دارد). دانش آموزان و دانشجویان هم در شب های امتحانات، از این نوشیدنی استفاده می کنند که قدرت تمرکزشان بالا رود. کارمندان هم وقتی خسته می شوند و احساس می کنند که برای ادامه کار دیگر انرژی ندارند، با خوردن یک فنجان قهوه انرژی خود را باز می یابند.

 

قهوه بدون کافئین، نوعی قهوه است که کافئین موجود در آن را با استفاده از آب یا یک حلال دیگر، مثلاً تری کلرو اتیلن گرفته اند.

 

 

 


قهوه به عنوان نوعی کود :

 

تفاله نوشیدنی قهوه کود خوبی محسوب می شود، چون میزان نیتروژن آن بسیار بالاست. نیتروژن بخش عمده RNA و DNA و همچنین پروتئین را تشکیل می دهد که گیاهان برای رشد خود، به این مواد نیاز اساسی دارند. پودر قهوه پتاسیم، فسفر و بسیاری از مواد لازم برای رشد گیاه را هم در بر می گیرد. بسیاری از باغبان ها به این نتیجه رسیده اند که با اضافه کردن پودر قهوه به خاک، گل های رز بزرگ و خوشرنگ می شوند.

 


خطر نوشیدن قهوه برای سلامتی .

 

کافئین موجود در قهوه می تواند فرد مصرف کننده را معتاد کند یا احتمال خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش دهد. افرادی که از این نوشیدنی زیاد مصرف می کنند، همگی نوعی حالت عصبی را پس از مصرف زیاد قهوه بیان می کنند. در سال های اخیر، تحقیقات نشان داده اند که مصرف چای، به مراتب کم ضررتر و سالم تر از مصرف قهوه است. البته چای هم کافئین دارد، اما مقدار این کافئین کمتر است.


تحقیقات مختلفی در زمینه ضررهای نوشیدن قهوه صورت گرفته است. برای مثال، تحقیقی که در فوریه سال 2003 م در کشور دانمارک بر روی 18.478 زن باردار که میزان مصرف قهوه آنها در دوران بارداری شان زیاد بود صورت گرفت، نشان داد که احتمال مرده به دنیا آمدن نوزاد در مادرانی که هنگام بارداری قهوه زیاد می نوشیدند (تقریبا 4 تا 7 فنجان در روز) بسیار بیشتر از مادرانی است که از این نوشیدنی خیلی کم استفاده می کنند.


تحقیقی که در سال 2004 انجام شد نشان داد که مصرف بیش از یک فنجان قهوه در روز، سبب افزایش التهاب و حالت برافروختگی می شود. در نتیجه این حالت، مصرف قهوه تأثیر مضاعفی بر عروق قلبی می گذارد .

 

 



تاریخ : جمعه 93/9/14 | 7:46 عصر | نویسنده : امیر اخلاصی نیا | نظر
مطالب جدید تر مطالب قدیمی تر

  • paper | خرید بک لینک | میله